مقایسه قاتل عثمان و امام علی

یا خدای فاطمه (س)

با ذکر صلوات برای سلامتی و ظهور آقا امام زمان بخوانید !

دیدگاه علماء أهل سنت نسبت به قاتلین عثمان و امام علی (ع)بسیار بهت آور است

أولاً:در رابطه با قاتلین عثمان، آقای إبن حزم آندلسی می‌گوید:فساق ملعونون محاربون سافکون دما حراما عمداً.کسانی که عثمان را کشتند، فاسق و ملعون و محارب هستند ... .(الفصل، ج 4، ص 161)

ثانیاً:آقای إبن تیمیه می‌گوید:قوم خوارج مفسدون فی الأرض، لم یقتله إلا طائفة قلیلة باغیة ظالمة ... بل ظالمون باغون معتدون.تمام کسانی که در قتل عثمان شرکت کردند، مفسد فی الأرض هستند ... .(منهاج السنة لإبن تیمیة، ج 3، ص 189)

ثالثاً:آقای إبن کثیر دمشقی سلفی در البدایة و النهایة، جلد 7، صفحه 208 می‌گوید:لا شک أنهم من جملة المفسدین فی الأرض ... البغاة الخارجین علی الإمام ... الجهلة البغاة متعنتون خونة، ظلمة مفترون.

دیدگاه علماء أهل سنت نسبت به قاتلین أمیر المؤمنین (علیه السلام)

آقای إبن حزم آندلسی که وقتی به قاتل عثمان می‌رسد، می‌گوید:فساق ملعونون محاربون سافکون دما حراما عمداً.(الفصل، ج 4، ص 161)

نسبت به قاتل علی بن أبی طالب (علیه السلام) می‌گوید:أن عبد الرحمن ابن ملجم لم یقتل علیا رضی الله عنه إلا متأولا مجتهدا مقدرا أنه علی صواب.عبد الرحمن بن ملجم که علی (رضی الله عنه) را کشت، مجتهد بود و در اجتهادش دچار خطا شد و تصور می‌کرد که کار درستی می‌کند و به خاطر اجتهادش یک ثواب هم می‌برد.(المحلی لإبن حزم، ج 10، ص 484)

ببینید! چه تفاوتی میان قاتل عثمان و قاتل أمیر المؤمنین (علیه السلام) قائل می‌شوند!

بعد هم می‌آید شعر آن آدم فاسق و فاسد، عمر إبن حطان که بخاری هم از او روایت نقل می‌کند را می‌آورد:

یا ضربة من تقی ما أراد بها إلا لیبلغ من ذی العرش رضوانا

إنی لأذکره حینا فاحسبه أوفی البریة عند الله میزانا

شمشیری از یک آدم پرهیزکار بر فرق علی آمد که با این کارش، به رضایت خداوندِ صاحبِ عرش رسید/من هر وقت این جوانمردی او را یاد می‌کنم، میزان عمل او از همه سنگین‌تر است نزد خداوند.(الإستیعاب فی معرفة الأصحاب لإبن عبد البر، ج 3، ص 1128 ـ تاریخ الإسلام للذهبی، ج 3، ص 654 ـ تفسیر السمعانی، ج 3، ص 384 ـ تفسیر الآلوسی، ج 8، ص 168 ـ تاریخ مدینة دمشق لإبن عساکر، ج 43، ص 495 ـ الإصابة فی تمییز الصحابة لإبن حجر العسقلانی، ج 5، ص 232)

البته در اینجا سخن زیاد است، ولی یک نکته‌ای را عرض کنم:

همه گریند به مظلومی زهراء، اما این علی بود که مظلوم‌تر از زهراء بود

حضرت فاطمه زهراء (سلام الله علیها) 6 ماه این زجرها را کشید. درست است که فرمود:

صبت علی مصائب لو أنها صبت علی الأیام صرن لیالیا

مصیبت‌هایی بر من وارد شد که اگر بر روز روشن وارد می‌شد، به شب ظلمانی تبدیل می‌شد.(بحار الأنوار للعلامة المجلسی، ج 79، ص 106 ـ مناقب آل أبی طالب لإبن شهر آشوب، ج 1، ص 208 ـ المعتبر المحقق الحلی، ج 1، ص 345 ـ تفسیر الآلوسی، ج 19، ص 14)

ولی أمیر المؤمنین (علیه السلام) 25 سال با این مصیبت‌ها و زجرها و شکنجه‌ها صبر کرد و به تعبیر خودش:

فصبرت و فی العین قذی و فی الحلق شجا، أری تراثی نهبا.پس صبر کردم در حالی که گویا خار در چشم و استخوان در گلوی من مانده بود و با دیدگان خود می‌نگریستم که میراث مرا به غارت می‌برند.(نهج البلاغه، خطبه شقشقیه)